شرنگیات 57
چه تقارنی شیرینی است همزمانی مطلب شرنگیات 57 با سالروز انقلاب 57 ایران و البته محتوایی که بابت 22 بهمن 57 آماده کرده بودم
به مناسبت فرا رسیدن 22 بهمن ماه بخشی از کتاب کالبد شکافی خودکامگی نوشته خودم را ذیلاً ارائه میکنم(ص 77) :
خودکامگی ریشه ای در درون همه ما دارد، یکی از گرایش های اصیل همه ما انسانها لذت جویی است (یا اپیکوریسم ) ، علامه طباطبایی در تفسیر گرانقدر المیزان در این رابطه می نویسد:
انسان در هر عملی که انجام می دهد لذتی را در نظر میگیرد که یا لذّت مادی و بدنی است، مانند لذت غذا، نوشیدنی، ازدواج و امثال آن و یا لذت فکری است مانند لذت ترقّی، انس، مدح، فخر، نام نیک، انتقام، ثروت، امنیّت و صدها نظایر آن.این لذاید است که عمل و متعلّقات عمل انسان را در نظر او زینت می دهد و خداوند، آدمی را به وسیله همین لذّتها تسخیر نموده است.اگر این لذایذ نبود، بشر در صدد انجام هیچ عملی برنمی آمد و در نتیجه آن غرضی را که خداوند از آفرینش در نظر داشته و همچنین نتایج تکوینی از قبیل بقای شخص و دوام نسل، هرگز حاصل نمی شد. (علامه طباطبایی، 1417 ق: 7، 325)
این است که رهایی از خودکامگی و خودمحوری از خود انسان و فرد آغاز می شود و تا این میل غالب است آش همان است و کاسه همان….
بیاییم اول از خودمان شروع کنیم : بر میل خودمحوری مان لگام بزنیم و با تمکین به قوانین ، حقوق دیگران را ارج نهیم.
