فلاکت انسان از یک چیز ناشی می شود این که با آرامش نمی تواند در یک اتاق تنها بماند.” پس از چهار قرن ، این سطر درخشان از کتاب تأملات پاسکال هنوز هم ذره ای از حقیقت خود را از دست نداده است: در همین لحظه ای که این جمله را می خوانید ، میلیون ها نفردرسراسر جهان، اضطراب سکون و تنهایی خود را با ضرب گرفتن روی میز،با عوض کردن بی هدف کانالهای تلویزیون،با بطالت کلیک های بی هدف،با بوق زدن پشت فرمان اتوموبیل و با رفت و آمدهای بی معنا در هزارتوی منوهای موبایل فراموش میکنند. (حسین نمکی ، مقدمه مجموعه تئوری پراکسیس ، انتشارات بیدگل)