نوشته ها

گرچه بنا نداشتم اینجا بنویسم ، اما نوشتم ، بخاطر قاب پنجره ای که بعد از ۲۰ سال و اندی مجدداً نگاهم به آن افتاد.و زمان از دست رفته... آنجا بود که یاد مادلن و چای پروست افتادم و بقول رولان بارت در یک این همانی با پروست اندیشدیم و در آن قاب اندیشه کردم که پروست که در...

سال های دور با یکی از شاگردان ویکتور فرانکل قرارداد بستیم تا در قالب دوره بتوانیم بخشی از آرای او در قالب معنادرمانی را به جامعه انتقال دهیم. به روش سنتی برگزاری همایش محقق شد و صد حیف که محتوای آن فراوری نشد تا برای عموم منتشر شود.امروزه در تب و تاب های جامعه ایرانی،...

امروز این مطلب را به مناسبت درگذشت بزرگ مرد اصلاحات ، امیرکبیر می نویسم.چندین سال به فراخور این روز مطلب نوشته ام و این درد مشترک را رنجورانه بازخوانی کرده ام.آنچه که در قالب توسعه آمرانه یاد می شود و یا به تعبیری می توان از واژه هایی چون بهبود و پیشرفت شتابناک یا حتی...

هر سیستم بازی برای بقا و رسیدن به اهدافش ناگزار به ارتباط است ، ارتباط اجزا و ارتباط با محیط.حتی در سیستم های بسته هم ارتباط با اجزا وجود دارد.اما متاسفانه در جامعه ما از دیرباز دچار ضعف در ارتباطیم.شاید هم اگر بخواهیم واقع بینانه تر ببینیم دچار یک سکوت رادیویی عجیب...

این روزها که به واسطه شیوع کووید-۱۹(به اشتباه کرونا)، داستان مهار آبله توسط امیر کبیر مطرح می شود ، جا دارد یادی کنیم از این ابرمرد تاریخ ایران : برای امیرکبیر (رضی الله عنه)که قربانی توسعه آمرانه خویش شد : این قصه پر غصه مصلح شدن است.***عاقبت گویند مثله شدن است گوش...

این روزها احساس می کنم گرفتار تراژدی بچه های نیمه شب نوشته سلمان رشدی هستیم( این داستان را سال ۷۴ خواندم و تا امروز از ماجرایش بعنوان یک ضرب المثل استفاده کرده ام.) اساساً رفتار روزگار همان خط پنهان داستانی است که در بچه های نیمه شب بازتولید شده است.یکی از شخصیت‌های...